52عربي
34|52|وَقالوا ءامَنّا بِهِ وَأَنّىٰ لَهُمُ التَّناوُشُ مِن مَكانٍ بَعيدٍ
اذري
52. اونلار: اونا (قرآنا و یا محمّد علئیه سلاما) ایناندیق! – دئییرلر. اما (آخیرت کیمی) اوزاق بیر یئردن اللری (ایمانا، توبه‌یه) نئجه چاتا بیلر؟! (آخیرت عالمینه گئتدیک‌دن سونرا هئچ کسین علی ایمانا، توبه‌یه یئتیشمز، چونکی آخیرت‌دن قاییدیب بیر ده دونیایا گلمک مومکون دئییل‌دیر. ایمان و توبه یئری یالنیز یاشادیغینیز دونیا‌دیر!)
اذري ٢
52- و دئیرلر :<<اونا ایمان گتیرمیشیک>>. بو قده‌ر اوزاق یئردن آسانلیقلا ایمان تاپماق اونلار نئجه ممکن اولور؟!
عثمانلي
52- آرتق (ایش ایشدن کچدکدن صوڭره): "اوڭا (محمّده) ایمان ایتدك" دیمشلردر. فقط اوزاق بر یردن (آخرت عالمندن، دنیاده اولمسی کرکن ایمانی) ألده ایتمك، اونلر ایچون ناصل (ممکن) اولور؟
ترکچە
34|52|Ve: "O'na iman ettik" demektedirler Fakat onlar için (âhiret gibi) uzak bir yerden (imana) el sunmak (ulaşabilmek) nerede?