12عربي

24|12|لَولا إِذ سَمِعتُموهُ ظَنَّ المُؤمِنونَ وَالمُؤمِنٰتُ بِأَنفُسِهِم خَيرًا وَقالوا هٰذا إِفكٌ مُبينٌ

اذري

12. مگر او یالان سؤزو ائشیتدیگینیز زامان مؤمین کیشی‌لر و قادین‌لار اؤز اورک‌لرینده (اؤزلری حاقیندا یاخشی فیکیرده اولدوق‌لاری کیمی، دوست‌لاری‌نین دا اهلی-ایا‌لی باره‌سینده) یاخشی فیکیرده اولوب: بو، آچیق-آیدین بیر بؤهتان‌دیر! – دئمه‌لی دئییلدیلرمی؟

اذري ٢

12- نه اوچون بو افترانی (بهتانی) ائشیتدیگینیز زمان، مؤمن کیشیلر و قادینلار ارز نفسلری حقّینده یاخشی فکیرده اولوب (حُسنِ ظنَ ائدیب) دئمه‌دیلر کی :<<بو، آچیق - آشکار بیر بهتاندیر؟>>

عثمانلي

12- اونی ایشیتدیگڭز زمان، کرك ارکك مومنلرڭ، کندی وجدانلریله حسن ظنده بولونارق: "(بویله بر شی اولاماز!) بو آپ آچیق بر افترادر!" دیمه‌لری کرکمزمیدی؟

ترکچە

24|12|Erkek ve kadın müminlerin, bu iftirayı işittiklerinde kendi vicdanları ile hüsnü zanda bulunup da, "bu apaçık bir iftiradır" demeleri gerekmez miydi?