109عربي

23|109|إِنَّهُ كانَ فَريقٌ مِن عِبادى يَقولونَ رَبَّنا ءامَنّا فَاغفِر لَنا وَارحَمنا وَأَنتَ خَيرُ الرّٰحِمينَ

اذري

109. چونکی بنده‌لریم‌دن بیر زومره (مؤمین‌لر) وار ایدی کی، اونلار: ائی رببیمیز! بیز (سنه) ایمان گتیردیک. آرتیق بیزی باغیشلا، بیزه رحم ائت. سن رحم ائدن‌لرین ان یاخشی‌سیسان! – دئییردی‌لر.

اذري ٢

109- حقیقتاً، منیم بنده‌لریمدن بیر دسته دئییردیلر :<<پروردگارا! ایمان گتیردیک؛ بیزی باغیشلا و بیزه رحم ائله! سن رحم ائدنلرین داها یاخشیسی‌سان>>.

عثمانلي

109- "چونکه قوللرمدن بر زمره واردیکه: 'ربّمز! (بز) ایمان ایتدك؛ آرتق بزی باغیشلا؛ بزه مرحمت بویور؛ سن مرحمتلیلرڭ اڭ خیرلیسیسڭ!` دییورلردی."

ترکچە

23|109|Çünkü kullarımdan bir zümre "Rabbimiz! Biz iman ettik; öyle ise bizi bağışla, bize merhamet et, sen, merhametlilerin en iyisisin" diyorlardı