11عربي

22|11|وَمِنَ النّاسِ مَن يَعبُدُ اللَّهَ عَلىٰ حَرفٍ فَإِن أَصابَهُ خَيرٌ اطمَأَنَّ بِهِ وَإِن أَصابَتهُ فِتنَةٌ انقَلَبَ عَلىٰ وَجهِهِ خَسِرَ الدُّنيا وَالءاخِرَةَ ذٰلِكَ هُوَ الخُسرانُ المُبينُ

اذري

11. اینسان‌لاردان ائله‌سی ده واردیر کی، تانری-یاا شککله عبادت ائدر. اگر اونا بیر خئییر توخونسا، (دینی باره‌سینده) آرخایین اولار (ایسلام‌دان مؤحکم یاپیشار). یوخ، اگر اونا بیر بلا (موصیبت) اوز وئرسه، چؤهره‌سی دییشر (ایسلام‌دان اوز دؤندریب یئنه کوفره قاییدار). بئله‌سی دونیانی دا الدن وئرر، آخیرتی ده. آچیق-آشکار زیان بودور، بو!

اذري ٢

11- انسانلاردان ائله‌سی ده وار کی، آللّها گؤیولسوز - گؤیولسوز عبادت ائدیر. اگر اونا بیر خئییر یئتیشسه، آرخایین اولار و اگر اونا بیر مصیبت توخونسا اوزو اوسته دؤنر (کفره قاییدار). هم دنیا دا و هم آخرتده زیانکار اولار. بو همین آچیق - آشکار زیاندیر.

عثمانلي

11- انسانلردن بعضیسی ده، اللّهه بر کناردن (شبهه ایچنده) قوللق ایدر. آرتق اوڭا بر اییلك اصابت ایدرسه، اونڭله مطمئن اولور. فقط اوڭا بر کوتولك اصابت ایدرسه، یوز اوستی دونر (دیندن چیقار). دنیایی ده، آخرتی ده غائب ایتمشدر. ایشته او آپ آچیق خسران، بودر!

ترکچە

22|11|İnsanlardan kimi de Allah'a bir yar kenarındaymış gibi ibadet eder, eğer kendisine bir iyilik gelirse ona gönlü yatışır ve eğer başına bir bela gelirse yüzüstü dönüverir Dünyayı da ahireti de kaybeder İşte apaçık kayıp budur