110عربي
12|110|حَتّىٰ إِذَا استَيـَٔسَ الرُّسُلُ وَظَنّوا أَنَّهُم قَد كُذِبوا جاءَهُم نَصرُنا فَنُجِّىَ مَن نَشاءُ وَلا يُرَدُّ بَأسُنا عَنِ القَومِ المُجرِمينَ
اذري
110. نهایت، پیغمبرلر اومیدسیزلییه قاپیلدیقدا و اؤزلرینین یالانچی حساب ائدیلدیکلرینی گؤردوکده (یقین ائتدیکده) یاردیمیمیز اونلارا یئتدی، دیلدیگیمیزه نجات وئریلدی. بیزیم عذابیمیز گوناهکارلاردان اصلا دف اولونماز!
اذري ٢
110- نهایت، پیغمبرلر مأیوس اولدوقدا و [جماعتین طرفیندن] تکذیب اولوندوقلارینی بیلدیکده، کؤمگیمیز اونلارا یئتدی و ایستهدیگیمیزه نجات وئریلدی. بیزیم عذابیمیز گناهکار قؤمدن دؤندهریلمز.
عثمانلي
110- نهایت پیغمبرلر (او قوملرڭ ایمانه کلمهلرندن) امیدلرینی کسدیگی و (او قوملر ده) کرچکدن اونلرڭ (او پیغمبرلرڭ) یالانجی چیقاریلدقلرینی ظن ایتدکلری بر صیرهده کندیلرینه یاردیممز کلدی ده دیلهدیگمز کیمسهلر (او عذابدن) قورتاریلدی. حالبو که کناهکارلر طوپلیلغندن عذابمر کری چوریلمز.
ترکچە
12|110|Nihayet peygamberleri (onların iman etmelerinden) ümit kesecek hale gelince ve kendilerinin yalancı durumuna düştüklerini sanınca, onlara yardımımız geldi, yetişti; dilediklerimiz kurtarıldı Suçlular topluluğundan bizim azabımız geri çevrilemez