53عربي

39|53|قُل يٰعِبادِىَ الَّذينَ أَسرَفوا عَلىٰ أَنفُسِهِم لا تَقنَطوا مِن رَحمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغفِرُ الذُّنوبَ جَميعًا إِنَّهُ هُوَ الغَفورُ الرَّحيمُ

اذري

53. (یا پیغمبر! منیم آدیم‌دان قول‌لاریما) دئ: ائی منیم (گوناه تؤرتمکله) اؤزلرینه ظلم ائتمکده حدی آشمیش بنده‌لریم! تانری-نین رحمین‌دن اومیدسیز اولمایین. تانری (توبه ائتدیکده) بوتون گوناه‌لاری باغیشلایار. حقیقتن، او باغیشلایان‌دیر، رحم ائدن‌دیر!

اذري ٢

53- دئ :<<ای منیم اؤزلرینه ظلم ائتمکده حدّی آشمیش بنده‌لریم! آللّهین رحمتیندن اومیدینیزی کسمه‌یین! حقیقتاً، آلله بوتون گناهلاری باغیشلایار. او چوخ باغیشلایاندیر؛ مهرباندیر>>.

عثمانلي

53- دیکه: "ای نفسلری علیهنه (کناه ایشله‌مکله عمرلرینی) اسراف ایدن قوللرم! (کناهلره بولاشدق دییه) اللّهڭ رحمتندن امید کسمه‌یڭ! شبهه‌سز که الله، بتون کناهلری باغیشلار!" طوغریسی، غفور (چوق باغیشلایان)، رحیم (قوللرینه چوق مرحمت ایدن) انجق اودر.

ترکچە

39|53|De ki: "Ey haddi aşarak nefislerine karşı israf etmiş olan kullarım! Allah'ın rahmetinden ümid kesmeyin Çünkü Allah, bütün günahları bağışlar Şüphesiz ki O, çok bağışlayıcıdır, çok merhamet edicidir"