30عربي
38|30|وَوَهَبنا لِداوۥدَ سُلَيمٰنَ نِعمَ العَبدُ إِنَّهُ أَوّابٌ
اذري
30. بیز داوودا سولئیمانی بخش ائتدیک. نه گؤزل بنده! او، دایم تانری-یاا سیغینان بیر کیمسه ایدی. (اونون رضاسینی قازانماق دیلییردی).
اذري ٢
30- و داوودا [اوغلو] سلیمانی احسان ائتدیک؛ نه گؤزه‌ل بنده ایدی! دوغرودان دا او همیشه تؤبه ائدن [و آللّها سیغینان] ایدی.
عثمانلي
30- بر ده داوده (اوغلی) سلیمانی احسان ایتدڭ. (او سلیمان) نه ایی قولدی! حقیقتا! او، دائماً ا(اللّهه) یوڭلن بر کیمسه‌یدی!
ترکچە
38|30|Bir de Davud'a Süleyman'ı bahşettik Süleyman ne güzel kuldu Çünkü o seslice tesbih edip Allah'a yönelirdi