60عربي

25|60|وَإِذا قيلَ لَهُمُ اسجُدوا لِلرَّحمٰنِ قالوا وَمَا الرَّحمٰنُ أَنَسجُدُ لِما تَأمُرُنا وَزادَهُم نُفورًا

اذري

60. اونلارا (موشریک‌لره): رحمانا (رحم‌لی اولان تانری-یاا) سجده ائدین! – دئییلدیگی زامان، اونلار: رحمان ندیر؟ بیزه امر ائتدیگین شئیه سجدمی ائدجییک؟ – دئیه جاواب وئررلر. بو (سجده امری) اونلارین (ایمانا اولان) نیفرتینی داها دا آرتیرار.

اذري ٢

60- و اونلارا :<<رحمانا (آللّها) سجده ائدین!>> - دئییلدیگی زمان، اونلار :<<رحمان نه دیر؟ بیزه امر ائتدیگین شئیه سجده ائده‌کمی؟>> - دئیرلر. او اونلارین نفرتینی داها آرتیرار.

عثمانلي

60- اونلره: "رحمانه سجده ایدڭ!" دینیلدیگی زمان: "رحمن‌ده نه‌یمش؟ بزه امر ایدییور اولدیغڭ شیئه (سن دیدك دییه) سجده‌می ایده‌جگز؟" دیدیلر و (بو دعوت) اونلرڭ نفرتنی آرتیردی.

ترکچە

25|60|Onlara "Rahmân'a secde edin" dendiği zaman, "Rahmân da neymiş? Senin bize emrettiğine secde eder miyiz hiç?" derler ve bu emir onların nefretini artırır