132عربي
20|132|وَأمُر أَهلَكَ بِالصَّلوٰةِ وَاصطَبِر عَلَيها لا نَسـَٔلُكَ رِزقًا نَحنُ نَرزُقُكَ وَالعٰقِبَةُ لِلتَّقوىٰ
اذري
132. اهلینه (اهلی-بئیته و اوممتینه) ناماز قیلماغی امر ائت، اؤزون ده اونا (نامازا) سبیرله داوام ائت (یاخود میشت چتینلیکلرینه دؤز). بیز سندن روزی ایستمیریک، (عکسینه) سنه روزی وئرن بیزیک. (گؤزل) عاقیبت تقوا صاحبلرینیندیر (موتتقیلریندیر)!
اذري ٢
132- اهلینی ناماز قیلماغا امر ائت و اؤزون ده اونا صبرلی اول! بیز سندن روزی ایسته میریک، سنه روزی وئرن بیزیک، آخر - عاقبت تقوا صاحبلرینیندیر.
عثمانلي
132- (ای رسولم!) عائلهڭه نمازی امر ایت، (کندڭ ده) اوڭا صبرله دوام ایت! سندن رزق ایستهمییورز. (بالعکس) سنی بز رزقلاندیرییورز. (کوزل) عاقبت، تقوا (صاحبلری) ایچوندر.
ترکچە
20|132|(Ey Muhammed!) Ehline namaz kılmalarını emret, kendin de ona sabırla devam et Biz senden bir rızık istemiyoruz Seni biz rızıklandırırız Güzel akibet takva sahiplerinindir