121عربي

20|121|فَأَكَلا مِنها فَبَدَت لَهُما سَوءٰتُهُما وَطَفِقا يَخصِفانِ عَلَيهِما مِن وَرَقِ الجَنَّةِ وَعَصىٰ ءادَمُ رَبَّهُ فَغَوىٰ

اذري

121. (آدم و حووا) اوندان (همین آغاجین مئیوه‌سین‌دن) یئدی‌لر و درحال هر ایکی‌سی‌نین آییب یئرلری گؤروندو. اونلار (لوت بدن‌لرینه) جننت آغاجلاری‌نین یارپاقلاریندان‌ یاپیشدیرماغا باشلادی‌لار. بئله‌لیکله، آدم رببی‌نین امرین‌دن چیخدی، اما متلبینه یئتمه‌دی. (آدم رببینه آسی اولدو و یول‌دان چیخدی. قاداغان اولونموش آغاجین مئیوه‌سین‌دن یئمک هئچ ده اونو جننتده ابعدی قالماق آرزوسونا چاتدیرمادی، عکسینه، حووا ایله بیرلیکده یئر اوزونه ائندیریلدی).

اذري ٢

121- همین [آغاجدان] یئدیلر و عیب یئرلری (عؤرتلری) اونلارا گؤروندو، اونلار جنّت یارپاقلاری ایله اوستلرینی اورتمگه باشلادیلار. آدم [بئله‌لیکله] ربّی‌نین [اؤیود - نصیحتینه] باخمادی و چاشیب قالدی.

عثمانلي

121- بونڭ اوزرینه اوندن (او آغاجڭ میوه‌سندن) ییدیلر؛ بویله‌جه (جنّت البسه‌لری اوزرلرندن همن آلینمقله) عورت یرلری کندیلرینه کوروندی و در حال (بر پیشمانلق و اوتانچله) جنّت یاپراقلرندن اوزرلرینی اورتمه‌یه باشلادیلر. بویله‌جه آدم، ربّ(نڭ امری)نه عاصی اولدی ده شاشیردی.

ترکچە

20|121|Bunun üzerine ikisi de o ağaçtan yediler Hemen ayıp yerleri kendilerine açılıp görünüverdi Ve üzerlerine cennet yaprağından örtüp yamamaya başladılar Âdem Rabbinin emrinden çıktı da şaşırdı