116عربي
20|116|وَإِذ قُلنا لِلمَلٰئِكَةِ اسجُدوا لِءادَمَ فَسَجَدوا إِلّا إِبليسَ أَبىٰ
اذري
116. بیر زامان ملک‌لره: آدمه (تعظیم، حؤرمت مقصدیله) سجده ائدین! – دئیه بویورموشدوق. ایبلیس‌دن باشقا هامی‌سی سجده ائتدی. او، (سجده‌دن) بویون قاچیرتدی.
اذري ٢
116- او زمانی یاد ائت کی، ملکلره دئدیک :<<آدمه سجده ائدین!>> بویون قاچیران ابلیسدن غیری هامیسی سجده ائتدی.
عثمانلي
116- بر زمان ملکلره: "آدمه سجده ایدڭ!" دیمشدك؛ (جنلردن اولان) ابلیس خارج، همن سجده ایتدیلر؛ (او ابلیس ایسه) دیرتدی.
ترکچە
20|116|Bir vakit meleklere: "Âdem(e hürmet) için secde edin" demiştik; İblis'ten başka hepsi secde etmiş, o çekinmişti