100عربي
12|100|وَرَفَعَ أَبَوَيهِ عَلَى العَرشِ وَخَرّوا لَهُ سُجَّدًا وَقالَ يٰأَبَتِ هٰذا تَأويلُ رُءيٰىَ مِن قَبلُ قَد جَعَلَها رَبّى حَقًّا وَقَد أَحسَنَ بى إِذ أَخرَجَنى مِنَ السِّجنِ وَجاءَ بِكُم مِنَ البَدوِ مِن بَعدِ أَن نَزَغَ الشَّيطٰنُ بَينى وَبَينَ إِخوَتى إِنَّ رَبّى لَطيفٌ لِما يَشاءُ إِنَّهُ هُوَ العَليمُ الحَكيمُ
اذري
100. (یوسیف) آتا-آناسینی تاخت (اؤز تاختی‌نین) اوستونه قالدیردی. اونلار (آتا-آنا و اون بیر قارداش) هامی‌سی (حؤرمت علامتی اولا‌راق) اونون قارشی‌سیندا سجده‌یه قاپاندی‌لار. (تانری اونلاری بیر-بیرینه قوووشدوردوغو اوچون شوکور سجده‌سی ائتدی‌لر). (یوسیف) دئدی: آتاجان! بو اول گؤردوگوم یوخونون یوزومودور. رببیم اونو (یوخونو) حقیقته چئویردی. او منه یاخشی‌لیق ائتدی، چونکی منی زین‌دان‌دان قورتاردی، شیطان منیمله قارداش‌لاریمین آراسینی ووردوق‌دان سونرا سیزی چؤل‌دن (یانیما) گتیردی (بیزی بیر-بیریمیزه قوووش‌دوردو). حقیقتن، رببیم ایستدیگینه قارشی لوطفکاردیر (ایستدیگی شخص و یا ایش باره‌سینده اینجه تدبیر صاحبی‌دیر). او، دوغرودان دا، (هر شئیی) بیلن‌دیر، حیکمت صاحبی‌دیر!
اذري ٢
100- و آتا - آناسینی تخت اوستونه چیخارتدی. و اونلار [هامیسی] بونا (بو نعمته) گؤره [آللّها] سجده ائتدیلر. دئدی :<<آتا جان! بو، منیم قاباقکی یوخومون یورومودور. حقیقتاً، منیم ربّیم اونو دوغرولندو (حقیقته چئویردی). و شیطان منیمله قارداشلاریمین آراسینی ووردوقدان سونراف ربّیم منی زنداندان چیخارتماقلا و سیزی چؤلدن (کنعاندان) گتیرمکله، منه احسان ائتدی. شبهه‌سیز کی، منیم ربّیم، حقیقتاً اؤز ایسته‌دیگینه قارشی لطف صاحبی‌دیر. او، دوغرودان دا، علم و حکمت صاحبی‌دیر>>.
عثمانلي
100- بویله‌جه (سراینه کلدکلرنده) آنا-باباسنی (کندی) تختنڭ أوستنه چیقاردی و (دیر کن هپسی) اونڭ (یوسف) ایچون سجده ایدیجیلر اولارق، سجده‌یه قاپاندیلر. (یوسف) دیدیکه: "ای باباجغم! ایشته بو، اوّلکی رؤیامڭ تعبیریدر. طوغریسی ربّم اونی کرچك قیلدی. هم شبهه‌سز بڭا احسانده بولوندی؛ چونکه بنی زنداندن چیقاردی و شیطان بنمله قرداشلریمڭ آراسنی بوزدقدن صوڭره سزی چولدن کتیردی. محقّقکه ربّم، نه دیلرسه چوق خوش تدبیر ایدندر. شبهه‌سز که، علیم (حقّیله بیلن)، حکیم (هر ایشی حکمتلی اولان) آنجق اودر."
ترکچە
12|100|Anasıyla babasını yüksek bir taht üzerine oturttu ve hepsi birden Yusuf için secdeye kapandılar Bunun üzerine Yusuf dedi ki: "İşte bu durum, o rüyamın çıkmasıdır Gerçekten Rabbim onu hak rüya kıldı Şeytan benimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra, beni zindandan çıkarmakla ve sizi çölden getirmekle Rabbim bana hakikaten ihsan buyurdu Doğrusu Rabbim dilediğine lutfunu ihsan eder Şüphesiz O, her şeyi bilir, hüküm ve hikmet sahibidir"