17عربي

46|17|وَالَّذى قالَ لِوٰلِدَيهِ أُفٍّ لَكُما أَتَعِدانِنى أَن أُخرَجَ وَقَد خَلَتِ القُرونُ مِن قَبلى وَهُما يَستَغيثانِ اللَّهَ وَيلَكَ ءامِن إِنَّ وَعدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقولُ ما هٰذا إِلّا أَسٰطيرُ الأَوَّلينَ

اذري

17. (اؤزونو تانری-یاا، آخیرت گونونه ایمان گتیرمه‌یه دعوت ائدن) آتا-آناسینا: تفو سیزه! من‌دن اول نئچه-نئچه نسیل‌لر گلیب-گئتدیگی (اؤلن‌دن سونرا دیریلمدیگی) حالدا، سیز منه (قیامت گونو دیریلدیلیب قبیردن) چیخاریلاجاغیمیمی وعد ائدیرسینیز؟! – دئین کیمسه‌یه، (والیدئین‌لری) تانری دان مدد دیله‌یه‌رک: وای حالینا! (آی یازیق) اینان، تانری-نین وعدی حاق‌دیر! – دئیرلر. او ایسه: بو (دئدیک‌لرینیز) قدیم‌لرین افسانه‌لرین‌دن (یالان سؤزلردن) باشقا بیر شئی دئییل‌دیر! – دئیه جاواب وئرر.

اذري ٢

17- آتا - آناسینا: <<اوفّ اولسون سیزه! مندن قاباق نئچه نسللر گلیب - گئتدیگی حالدا، منیم دیریلیب - چیخاریلاجاغیمی منه وعد ائدیرسینیزمی؟>> - دئین کیمسه‌یه، آتا - آناسی آللّها سیغیناراق دئیرلر :<<آی یازیق! ایمان گتیر! شبهه‌سیز کی، آللّهین وعده‌سی حقدیر>>، [لاکین اوغول] جواب وئرر :<<بو، اوّلکیلرین اویدوردوقلاری افسانه‌لردن غیری بیر شئی دئییلدیر>>.

عثمانلي

17- فقط او کیمسه‌که، آنا-باباسنه: "اوف ایکیڭزه! بندن أوڭجه نیجه نسللر کلوب کچمش ایکن، (سز) بنی (قبردن) چیقاریلمقله‌می تهدید ایدییورسڭز؟" دیدی. اونلر (آنا-باباسی) ایسه، اللّهدن یاردیم ایسته‌یه‌رڭ: "یازیقلر اولسون سڭا! ایمان ایت! ألبته اللّهڭ وعدی حقدر!" (دیدکلری حالده، او) دییوردیکه: "بو أسکیلرڭ ماصاللرندن باشقه بر شی دگلدر!"

ترکچە

46|17|Ana ve babasına: "Öf size! siz bana öldükten sonra tekrar dirilip kabrimden çıkarılacağımı mı vaad ediyorsunuz? Oysa benden önce nice nesiller gelip geçmiştir" diyen kimseye ana ve babası Allah'a sığınarak "Yazıklar olsun sana! Gel iman et, şüphesiz ki, Allah'ın vaadi gerçektir" dediklerinde o: "Bu Kur'ân öncekilerin masallarından başka bir şey değildir" diyordu