12عربي

31|12|وَلَقَد ءاتَينا لُقمٰنَ الحِكمَةَ أَنِ اشكُر لِلَّهِ وَمَن يَشكُر فَإِنَّما يَشكُرُ لِنَفسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِىٌّ حَميدٌ

اذري

12. حقیقتن، لوغمانا: تانری-یاا شوکور ائت! (دئیه) حیکمت وئردیک. کیم (تانری-نین نعمت‌لرینه) شوکور ائتسه، اؤزو اوچون شوکور ائدر. کیم نانکور اولسا، (بیلسین کی) تانری اونون شوکورونه مؤهتاج دئییل‌دیر، (اؤزلوگونده) شوکوره (تعریفه) لاییق‌دیر! (اونون بوتون ایشلری بینیلن‌دیر!)

اذري ٢

12- حقیقتاً، لقمانا :<<آللّها شکر ائت!>> - دئمکله حکمت وئردیک. [چونکی] هر کس شکر ائتسه، اؤزو اوچون شکر ائتمیش اولور و هر کس نانکور اولسا؛ [بیلسین کی،] آلله مستغنی‌دیر و حمد اولونماغا لایقدیر.

عثمانلي

12- آند اولسونکه، لقمنه: "اللّهه شکر ایت!" دییه حکمت ویردك. و کیم شکر ایدرسه، آرتق آنجق کندیسی ایچون شکر ایتمش اولور. کیم ده نانکورلك ایدرسه، هیچ شبهه‌سز که الله، (هیچ کیمسه‌نڭ شکرینه محتاج اولمایان) غنی، (حمد ایدیلمه‌یه یکانه لایق اولان) حمیددر.

ترکچە

31|12|Andolsun ki biz, Lokman'a "Allah'a şükret!" diye hikmet verdik Kim şükrederse kendi iyiliğine eder Kim de nankörlük ederse, şüphesiz ki Allah, hiçbir şeye muhtaç değildir, daima övülmeye layıktır