40عربي
27|40|قالَ الَّذى عِندَهُ عِلمٌ مِنَ الكِتٰبِ أَنا۠ ءاتيكَ بِهِ قَبلَ أَن يَرتَدَّ إِلَيكَ طَرفُكَ فَلَمّا رَءاهُ مُستَقِرًّا عِندَهُ قالَ هٰذا مِن فَضلِ رَبّى لِيَبلُوَنى ءَأَشكُرُ أَم أَكفُرُ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّما يَشكُرُ لِنَفسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبّى غَنِىٌّ كَريمٌ
اذري
40. (سولئیمان تاختین داها تئز گتیریلمه‌سینی ایسته‌دی). کیتاب‌دان (تانری-نین کیتابین‌دان، یاخود لؤوحی-محفوظدان) بیر قدر خبری اولان بیریسی (جبرایل، یاخود خیزیر و یا سولئیمانین چوخ عقل‌لی و تدبیرلی وزیری آسف ابن برخیا) دئدی: من اونو سنه بیر گؤز قیرپیمیندا (گؤزونو یوموب آچینجا) گتیررم! (سولئیمان) اونو (تاختی) یانیندا حاضر دورموش گؤرونجه دئدی: بو، رببیمین لوطفون‌دن‌دیر (مرحمتین‌دن‌دیر). منی ایمتاهانا چکمیی اوچون‌دور کی، گؤرک (اونون نعمتینه) شوکور ائده‌جه‌یم، یوخسا نانکور اولاجاغام! کیم (رببیمین نعمتینه) شوکور ائتسه، یالنیز اؤزو اوچون (اؤز خئیرینه) شوکور ائدر؛ کیم نانکور اولسا، (بیلسین کی) حقیقتن، رببیم (اونون شوکرونه) مؤهتاج دئییل‌دیر، کرم صاحبی‌دیر! (تانری دونیادا قدیربی‌لنه ده، نانکورا دا، مؤمینه ده، کافیره ده لازیمینجا روزی و گون-گوزران وئرر، چونکی او، توکنمز مرحمت صاحبی‌دیر!)
اذري ٢
40- [ایلاهی] کتابین علمیندن یانیندا اولان بیریسی دئدی :<<من اونو سنه بیر گؤز قیرپیمیندا گتیره‌رم!>> [سلیمان] او [تختی] اؤز یانیندا حاضر گؤرجه گین دئدی :<<بو، منی یوخلاماق اوچون ربّیمین مرحمتیدیر کی، [گؤرسون] شکر ائده‌جگم یوخسا نانکورلوق ائده‌جگم. هر کس شکر ائدرسه، اصلینده اؤزو اوچون شکر ائتمیش اولور و هر کس نانکورلوق ائده‌جگم. هر کس شکر ائدرسه، اصلینده اؤزو اوچون شکر ائمیش اولور و هر کس نانکورلوق ائدرسه، شبهه‌سیز کی، منیم ربّیم محتاج اولمایان، کرم صاحبی‌دیر>>.
عثمانلي
40- یاننده کتابدن بر علم بولونان ذات (آصَفْ بِنْ بَرْهِیَا): "(سنڭ) کوز آچوب قپامه‌ڭ (اثناسنده، هنوز نظرڭ) سڭا دونمدن أوڭجه، بن اونی سڭا کتیررم" دیدی. (سلیمان) بردن اونی (او تختی) یاننه یرلییویرمش اولارق کورنجه: "بو، ربّمڭ بر لطیفدر! تاکه شکرمی ایده‌جگم، یوقسه نانکورلکمی ایده‌جگم دییه بنی امتحان ایدییور! حالبوکه کیم شکر ایدرسه، او تقدیرده آنجق کندیسی ایچون شکر ایدر؛ کیم ده نانکورلك ایدرسه، آرتق شبهه‌سز که ربّم، (هیچ بر شیئه محتاج اولمایان) غنیدر، (چوق جومرد اولان) کریمدر" دیدی.
ترکچە
27|40|Kitaptan ilmi olan kimse ise, "Gözünü açıp kapamadan, ben onu sana getiririm" dedi (Süleyman) onu (Melike'nin tahtını) yanıbaşına yerleşivermiş görünce, "Bu, dedi, şükür mü edeceğim, yoksa nankörlük mü edeceğim diye beni sınamak üzere Rabbimin (gösterdiği) lütfundandır Şükreden ancak kendisi için şükretmiş olur; nankörlük edene gelince, o bilsin ki Rabbim müstağnidir, çok kerem sahibidir"