19عربي

27|19|فَتَبَسَّمَ ضاحِكًا مِن قَولِها وَقالَ رَبِّ أَوزِعنى أَن أَشكُرَ نِعمَتَكَ الَّتى أَنعَمتَ عَلَىَّ وَعَلىٰ وٰلِدَىَّ وَأَن أَعمَلَ صٰلِحًا تَرضىٰهُ وَأَدخِلنى بِرَحمَتِكَ فى عِبادِكَ الصّٰلِحينَ

اذري

19. (سولئیمان قاریشقانین) بو سؤزون‌دن گولومسه‌ییب دئدی: ائی رببیم! منه منیم اؤزومه و آتا-آناما ائحسان بویوردوغون نعمته شوکور ائتمک، سنین راضی قالاجاغین یاخشی ایش گؤرمک اوچون ایلهام (قوت) وئر! و منی اؤز مرحمتینه صالح بنده‌لری‌نین زومره‌سینه داخیل ائت!

اذري ٢

19- [سلیمان] اونون سؤزوندن گولومسه‌ییب دئدی :<<پروردگارا! منه و آتا - آناما وئردیگین نعمتینه شکر ائتمگی الهام ائت! و سنین راضی اولاجاغین صالح عمل ائتمگی منه اؤیرت! و منی اؤز مرحمتینله صالح بنده‌لری‌نین جرگه‌سینه داخل ائت!>>

عثمانلي

19- بونڭ أوزرینه (سلیمان) اونڭ سوزندن طولایی کولرجه‌سنه تبسّم ایتدی و دیدیکه: "ربّم! بنی و آنا-بابامی نعمتلندیردیگڭ نعمتڭه شکر ایتمه‌می و راضی اولاجغڭ صالح عمللر ایشله‌مه‌می بڭا الهام أیله و رحمتڭله بنی صالح قوللریڭڭ آراسنه‌قات!"

ترکچە

27|19|(Süleyman) onun sözüne gülümseyerek dedi ki: "Ey Rabbim! Bana ve ana babama verdiğin nimete şükretmemi ve hoşnut olacağın iyi iş yapmamı gönlüme getir Rahmetinle, beni iyi kulların arasına kat"