112عربي
21|112|قٰلَ رَبِّ احكُم بِالحَقِّ وَرَبُّنَا الرَّحمٰنُ المُستَعانُ عَلىٰ ما تَصِفونَ
اذري
(مککه‌ده نازیل اولموش‌دور، 112 آیه‌دیر) 112. (پیغمبر) دئدی: ائی رببیم! (منیمله منی تکذیب ائدن مککه موشریک‌لری آراسیندا) عدالتله حؤکم ائت. سیزین منه عاید ائتدیگینیز صیفت‌لره (دئدیگینیز پیس سؤزلره) قارشی یاردیم دیلنیلمه‌سی کیمسه یالنیز رحمان اولان رببیمیزدیر!
اذري ٢
مکّه ده نازل اولموش و (112) آیه دیر. 112- دئدی: <<پروردگارا! سن اؤزون حقّ ایله حؤکم ائت! وصف ائتدیگینیزه رغماً بیزیم ربّیمیز رحم ائدن و کؤمک ائدندیر>>.
عثمانلي
112- (پیغمبر:) "ربّم! (مشرکلرله آرامزده) حق ایله حکم ویر! بزم ربّمز، (پك مرحمتلی اولان) رحمندر، سزڭ اسناد ایتمکده اولدیغڭز وصفلره قارشی (کندیسندن) یاردیم ایسته‌نندر" دیدی.
ترکچە
21|112|(Hz Peygamber şöyle) dedi: "Ey Rabbim! Aramızda gerçekle hükmet ve Rabbimiz O Rahmân'dır ki, isnad ettiğiniz (yalan) vasıflarınıza karşı yardımına sığınılacak olan ancak O'dur "