10عربي

18|10|إِذ أَوَى الفِتيَةُ إِلَى الكَهفِ فَقالوا رَبَّنا ءاتِنا مِن لَدُنكَ رَحمَةً وَهَيِّئ لَنا مِن أَمرِنا رَشَدًا

اذري

10. (یا رسولوم!) خاطیرلا کی، او زامان گنج‌لر ماغارایا سیغینیب: ائی رببیمیز! بیزه اؤز درگاهین‌دان مرحمت بخش ائت و ایشیمیزه فرج وئر! (بیزی کافیرلرین بلاسین‌دان، دوشمن‌لرین تهلوکه‌سین‌دن قورو، بیزه روزی وئریب دوغرو یولا یؤنلت!) – دئمیشدی‌لر.

اذري ٢

10- او زمان، او ایگید جاوانلار ماغارایا سیغینیب دئدیلر :<<پروردگارا! بیزه اؤز درگاهیندان بیر مرحمت وئر و بیزیم اوچون بیر چیخیش یولو بخش ائت!>>

عثمانلي

10- هانی او کنچلر، کهفه (مغاره‌یه) صیغینمشدی ده: "ربّمز! بزه، طرفڭدن بر رحمت ویر و ب زه شو ایشمزدن بر قورتولوش یولی حاضرلا!" دیمشلردی.

ترکچە

18|10|O gençler mağaraya sığınınca şöyle dediler: "Rabbimiz! Bize katından bir rahmet ver ve bizim için şu işimizden bir kurtuluş yolu hazırla"